Κυριακὴ ΙΒ΄ Λουκᾶ – Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 21 Ἰανουαρίου 2024

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 21 Ἰανουαρίου 2024, Κυριακὴ ΙΒ΄ Λουκᾶ (Λουκ. ιζ΄ 12-19)

12 καὶ εἰσερχομένου αὐτοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόρρωθεν, 13 καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέ­γοντες· Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐ­­­λέησον ἡμᾶς. 14 καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς· πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑ­­­-αυ­­τοὺς τοῖς ἱερεῦσι. καὶ ἐγέ­νετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐ­τοὺς ἐκαθαρίσθησαν. 15 εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φω­νῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, 16 καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσω­πον παρὰ τοὺς πόδας αὐ­τοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης. 17 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· οὐχὶ οἱ δέκα ἐ­καθα­ρίσθησαν; οἱ δὲ ἐν­νέα ποῦ; 18 οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέ­ψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗ­τος; 19 καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

12 Καί τήν ὥρα πού ἔμπαινε σέ κάποιο χωριό, τόν συ­ν­ά­­ντησαν δέκα λεπροί ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι στάθηκαν ἀπό μακριά, ἐπειδή σύμφωνα μέ τό νόμο κάθε λεπρός θεω­ροῦ­νταν ἀκάθαρτος καί δέν τοῦ ἐπιτρεπόταν νά πλησι­ά­σει κανέναν. 13 Κι αὐτοί ἄρχισαν νά τοῦ φωνάζουν δυνατά: Ἰη­σοῦ, Κύριε, σπλαχνίσου μας καί θεράπευσέ μας. 14 Βλέποντάς τους ἐκεῖνος τούς εἶπε: Πηγαίνετε καί δεῖξ­­τε τό σῶμα σας στούς ἱερεῖς, γιά νά βεβαιώσουν ἄν πράγματι θεραπευθήκατε, σύμφωνα μέ τή δι­ά­­ταξη τοῦ νόμου. Καί καθώς αὐτοί πήγαιναν νά ἐξεταστοῦν ἀπό τούς ἱερεῖς, καθαρίστηκαν ἀπό τή λέ­πρα. 15 Ἕνας ἀπ’ αὐτούς, μόλις εἶδε ὅτι θεραπεύθηκε, ἐπέ­στρε­ψε καί μέ δυνατή φωνή ἐκφράζοντας τή χαρά καί τήν εὐγνωμοσύνη του δόξαζε τόν Θεό πού τόν θεράπευσε διαμέσου τοῦ Ἰησοῦ. 16 Ἔπεσε τότε μέ τό πρόσωπο κάτω στή γῆ κοντά στά πόδια τοῦ Ἰησοῦ καί τόν εὐχαριστοῦσε. Καί αὐτός ἦταν Σαμαρείτης, δηλαδή σχισματικός καί λιγότερο φωτισμέ­νος ἀπό τούς Ἰουδαίους. Συνεπῶς κανείς δέν θά περίμενε νά δείξει αὐτός μιά τέτοια εὐγνωμοσύνη πού δέν ἔδειξαν οἱ ἄλλοι ἐννέα, πού ἦταν Ἰσραηλίτες. 17 Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπε: Δέν καθαρίστηκαν ἀπό τή λέπρα καί οἱ δέκα; Οἱ ἄλλοι ἐννέα ποῦ εἶναι; 18 Χάθηκαν νά γυρίσουν πίσω καί νά δοξάσουν τόν Θεό, παρά μόνο ὁ ξένος αὐτός, πού δέν ἀνήκει στό γνήσιο ἰουδαϊκό γένος; 19 Καί σ’ αὐτόν εἶπε: Σήκω καί πήγαινε. Ἡ πίστη σου σέ ἔσωσε. Δέν θεράπευσε μόνο τό σῶμα σου, ἀλλά ἀπο­τελεῖ καί καλή ἀρχή πού θά σέ ὁδηγήσει καί στήν πνευ­ματική σου σωτηρία.