Κυριακὴ Ι΄ Ματθαίου – Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 1 Σεπτεμβρίου 2024

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 1 Σεπτεμβρίου 2024, τῆς Ἰνδίκτου – Πέμ. α΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λουκ. δ΄ 16-22)

16 Καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι. 17 καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ βιβλίον Ἡσαΐου τοῦ προφήτου, καὶ ἀναπτύξας τὸ βιβλίον εὗρε τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον· 18 Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿ ἐ­μέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐ­αγ­γελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέ­σταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρ­­δίαν, 19 κηρῦξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλε­ψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμέ­νους ἐν ἀφέσει, κηρῦξαι ἐ­­­­νιαυτὸν Κυρίου δεκτόν. 20 καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀ­­­­ποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισε· καὶ πάντων ἐν τῇ συναγωγῇ οἱ ὀφθαλμοὶ ἦσαν ἀτενίζοντες αὐτῷ. 21 ἤρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. 22 καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς Ἰωσήφ;

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

16 Ἔπειτα ἦλθε στή Ναζαρέτ, ἐκεῖ ὅπου εἶχε ἀνατραφεῖ καί εἶχε μεγαλώσει. Κι ὅπως συνήθιζε ἀπό τήν παιδική του ἀκόμη ἡλικία, μπῆκε τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου στή συναγωγή καί σηκώθηκε ἀπό τή θέση του γιά νά διαβάσει κάποια προφητική περικοπή ἀπό τή Βίβλο. 17 Καί τοῦ παρέδωσαν τό βιβλίο τοῦ προφήτη Ἡσαΐα. Ξεδίπλωσε τότε τό βιβλίο πού ἦταν τυλιγμένο σέ κυλινδρικό σχῆμα καί βρῆκε τό μέρος ἐκεῖνο ὅπου ἦταν γραμμένο τό ἑξῆς: 18 Τό Πνεῦμα τοῦ Κυρίου μένει καί ἀναπαύεται σέ μέ­να τόν Μεσσία, γιά νά συνεργάζεται μαζί μου στό σω­τη­ριῶδες ἔργο μου. Καί μένει τό Πνεῦμα αὐτό σέ μένα, διότι ὁ Κύριος μέ ἔχρισε ὡς ἄνθρωπο καί μέ ἀπέστειλε νά κηρύξω τό εὐαγγέλιο τῆς βασιλείας σ’ ἐκείνους πού στεροῦνται τή χάρη τοῦ Θεοῦ, εἶναι πνευματικά φτωχοί καί βρίσκονται σέ ἄθλια κατάσταση. Μέ ἔστειλε νά θεραπεύσω ἐκείνους πού ἡ καρδιά τους ἔχει συντριβεῖ ἀπό τό βάρος τῆς ἁμαρτίας. 19 Μέ ἔστειλε νά κηρύξω ἄφεση καί ἐλευθερία στούς δούλους καί αἰχμάλωτους τῆς ἁμαρτίας καί νά χαρί­σω τό φῶς σ’ ἐκείνους πού ἔχουν τυ­φλω­μένο τό νοῦ τους ἀπό τό σκοτισμό τῶν πα­θῶν. Μέ ἔστειλε νά ἐλευθερώσω ἀπό κάθε ἐνοχή ἐκεί­νους πού ἔχουν κατα­πληγωθεῖ καί συντριβεῖ ἀπό τήν ἁμαρτία. Μέ ἔστειλε νά κηρύξω καί νά ἀναγγείλω τήν ἔναρξη τῆς νέας περιόδου, ἡ ὁποία εἶναι ἀρεστή στό Θεό καί ἐπι­­­θυμητή στούς ἀνθρώπους· διότι τήν περίοδο αὐτή πραγματοποιεῖται ἀπό τόν Μεσσία ἡ βουλή τοῦ Θεοῦ γιά τή σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. 20 Κι ἀφοῦ τύλιξε τό βιβλίο, τό ἔδωσε πάλι στόν ὑπη­ρέ­τη τῆς συναγωγῆς καί κάθισε γιά νά ἐξηγήσει καί νά ἀναπτύξει τήν περικοπή πού διάβασε. Καί τά μάτια ὅλων ὅσων ἦταν στή συναγωγή εἶχαν στραφεῖ μέ πολύ ἐνδιαφέρον καί προσοχή σ’ αὐτόν. 21 Ἄρχισε λοιπόν νά τούς λέει ὅτι σήμερα πραγματο­ποιήθηκε καί ἐπαληθεύθηκε ἡ προφητεία αὐτή μέ τό κή­­ρυγμα πού ἀκούγεται τή στιγμή αὐτή στά αὐτιά σας ἀπό μένα, στόν ὁποῖο ἀναφέρεται ἡ προφητεία αὐ­τή. 22 Καί ὅλοι ὅσοι ἄκουσαν τήν ἐξήγηση τῆς προφητείας πού στή συνέχεια ἔκανε ὁ Ἰησοῦς, ὁμολογοῦσαν ὅτι κήρυξε ἐξαίρετα. Καί ἀποροῦσαν γιά τά λόγια πού ἔβγαιναν ἀπό τό στόμα του καί ἦταν γεμάτα μέ θεία χά­­ρη καί γλυκύτητα· κι ἔλεγαν: Περίεργο! Δέν εἶναι αὐ­τός ὁ γιός τοῦ Ἰωσήφ, πού μέχρι χθές ἐργα­ζό­ταν σάν ἕνας ἀπό μᾶς;