Κυριακὴ Α΄ Λουκᾶ – Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 28 Σεπτεμβρίου 2025

 

Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 28 Σεπτεμβρίου 2025, Α΄ Λουκᾶ (Λουκ. ε΄ 1-11)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἑστὼς ὁ ᾿Ιη­σοῦς παρὰ τὴν λίμνην Γεν­νη­σαρέτ, εἶδε δύο πλοῖα ἑστῶ­τα παρὰ τὴν λίμνην· οἱ δὲ ἁλιεῖς ἀ­πο­βάντες ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπέπλυναν τὰ δίκτυα. ἐμβὰς δὲ εἰς ἓν τῶν πλοίων, ὃ ἦν τοῦ Σίμωνος, ἠρώτησεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς ­ἐπαναγαγεῖν ὀλίγον· καὶ καθίσας ἐδίδασκεν ἐκ τοῦ πλοίου τοὺς ὄχλους. ὡς δὲ ἐπαύσατο λαλῶν, εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα· ἐπανάγαγε εἰς τὸ βάθος καὶ χαλάσατε τὰ δίκτυα ὑμῶν εἰς ἄγραν. καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Σίμων εἶπεν αὐτῷ· ἐπιστάτα, δι᾿ ὅλης τῆς νυκτὸς κοπιάσαντες οὐδὲν ἐλάβομεν· ἐπὶ δὲ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον. καὶ τοῦτο ποιήσαν­τες συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν. καὶ κατένευσαν τοῖς μετόχοις τοῖς ἐν τῷ ἑτέρῳ πλοίῳ τοῦ ἐλθόντας συλλαβέσθαι αὐτοῖς· καὶ ἦλθον καὶ ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυ­θίζεσθαι αὐτά. ἰδὼν δὲ Σίμων Πέτρος προσέπεσε τοῖς γόνασιν ᾿Ιησοῦ λέγων· ἔξ­ελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε· θάμβος γὰρ περιέσχεν αὐτὸν καὶ πάντας τοὺς σὺν αὐτῷ ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ τῶν ἰχθύων ᾗ συνέλαβον, ὁμοίως δὲ καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ ᾿Ιωάννην, υἱοὺς Ζεβεδαίου, οἳ ἦσαν κοινωνοὶ τῷ Σίμωνι. καὶ εἶπε πρὸς τὸν Σίμωνα ὁ ᾿Ιησοῦς· μὴ φοβοῦ· ἀπὸ τοῦ νῦν ἀνθρώπους ἔσῃ ζωγρῶν. καὶ καταγαγόντες τὰ πλοῖα ἐπὶ τὴν γῆν, ἀφέντες ἅπαντα ἠκολούθησαν αὐτῷ.

ΣΚΕΨΕΙΣ – ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ – ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

1. Ὑπακοὴ στὰ παράλογα

Ἦταν ὥρα πρωινὴ καὶ ὁ Κύριος περπατοῦσε στὶς ὄχθες τῆς λίμνης Γεννησαρέτ. Τὸν ἀκολουθοῦσε πολὺς κόσμος. Συνάντησε ἐκεῖ κάποιους ψαράδες νὰ πλένουν τὰ δίχτυα τους. Παρὰ τὸ ὁλονύκτιο καὶ κοπιαστικὸ ψάρεμα δὲν εἶχαν πιάσει κανένα ψάρι. Παρακάλεσε ἕναν ἀπὸ αὐτούς, τὸν Σίμωνα, τὸν μετέπειτα Μαθητή του, τὸν ὁποῖο ὀνόμασε Πέτρο, νὰ Τοῦ ἐπιτρέψει ν᾿ ἀνεβεῖ στὸ πλοῖο του γιὰ νὰ κη­ρύξει ἀπὸ ἐκεῖ στοὺς ἀνθρώπους. Πρά­γματι ἀνέβηκε καὶ δίδαξε στὰ πλήθη. Ἀφοῦ τελείωσε τὴ διδασκαλία του ὁ Χριστός, στράφηκε στὸν Πέτρο καὶ τοῦ εἶπε κάτι παράδοξο· νὰ φέρει τὸ πλοῖο στὰ βαθιὰ τῆς λίμνης καὶ νὰ ξαναρίξει τὰ δίχτυα στὸ νερό.

Ὁ Πέτρος, σὰν ἔμπειρος ψαρὰς ποὺ ἦταν, γνώριζε καλὰ ὅτι τὸ ψάρεμα γίνεται τὴ νύχτα καὶ ὄχι τὶς πρωινὲς ὧρες. Κι ἀφοῦ καὶ τὴ νύχτα δὲν εἶχε πιάσει τίποτε, πολὺ περισσότερο ἦταν ἀδύνατον νὰ πιάσει τώρα. Ὅμως, παρὰ τὸν ὁλονύκτιο κόπο του, ἔκανε ὑπακοὴ στὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου, ὅσο παράλογη κι ἂν τοῦ φαινόταν. «Ἐπὶ τῷ ρήματί σου χαλάσω τὸ δίκτυον», ἀποκρίθηκε. Ἀφοῦ τὸ λὲς Ἐσύ, Διδάσκαλε, θὰ τὸ κάνω· θὰ ξαναρίξω τὰ δίχτυα στὸ νερό.

Ἴσως κάποτε οἱ ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ νὰ μᾶς φαίνονται παράλογες, παράδοξες, αὐστηρὲς καὶ ἀσύμφορες. Ἡ ὑποταγὴ σ᾿ αὐτὲς δὲν εἶναι εὔκολη ὑπόθεση. Ἀπαιτεῖ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στὸν Κύριο. Ὁ Πέτρος ὅμως μᾶς διδάσκει μὲ τὸ παράδει­γμά του νὰ ὑπακοῦμε ἀπόλυτα στὸν Ἰησοῦ Χριστό, ὅσο δύσκολο κι ἂν εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς ζητεῖ. Ἡ ὑπακοή μας στὸ θέλημά του εἶναι πάντοτε ἡ καλύτερη ἐπιλογή, ἡ πιὸ συμφέρουσα λύση. Ξέρει τί ζητεῖ ὁ Θεός!

2. Ἡ εὐλογημένη ἁλιεία

Ὁ Πέτρος μὲ τοὺς συνεργάτες του ἔριξαν πάλι τὰ δίχτυα στὸ νερὸ καὶ τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν θαυμαστό! «Συνέκλεισαν πλῆθος ἰχθύων πολύ· διερρήγνυτο δὲ τὸ δίκτυον αὐτῶν», σημειώνει ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστής. Ἔπιασαν τόσο πολλὰ ψάρια, ὥστε ἄρχισε νὰ σχίζεται τὸ δίχτυ. Ἀναγκάσθηκαν ἔτσι νὰ ζητήσουν βοήθεια ἀπὸ τὸ γειτονικὸ πλοιάριο. Ἀνέσυραν τότε τὰ δίχτυα καὶ «ἔπλησαν ἀμφότερα τὰ πλοῖα, ὥστε βυθίζεσθαι αὐτά». Ἦταν δηλαδὴ τόσο μεγάλο τὸ πλῆθος τῶν ψαριῶν, ὥστε κόντευαν νὰ βυθισθοῦν τὰ δύο πλοιάρια. Αὐτὸ θὰ πεῖ εὐλογία Θεοῦ· πλούσια ἁλιεία σὲ ὥρα μεσημβρινή, ἐπιτυχία ἀκόμη καὶ ὅταν αὐτὸ φαίνεται ἀπίθανο, ἀφθονία, καρποφορία, εὐόδωση τῆς προσ­πάθειάς μας μὲ τὴ βοήθειά του.

Ὅλοι μας ἔχουμε ἀνάγκη ἀπὸ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας. Μήπως δὲν θέλουμε νὰ εὐλογήσει τὴν οἰκογένειά μας, τὴν ἐργασία μας, τὴν ἀνατροφὴ καὶ ἀποκατάσταση τῶν παιδιῶν μας; Μήπως καὶ στὸν πνευματικό μας ἀγώνα μποροῦμε νὰ προοδεύσουμε χωρὶς τὴ δική του βοήθεια; Ἀδειανὰ θὰ εἶναι τὰ δίχτυα μας χωρὶς τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ· γεμάτα ὅταν Ἐκεῖνος εὐλογεῖ. Ἡ ἐπιτυχία δὲν ἐξαρτᾶται τόσο ἀπὸ τὶς ἱκανότητες καὶ τὴν εὐφυΐα μας, οὔτε ἀπὸ τοὺς κόπους καὶ τὶς προσπάθειές μας, ὅσο ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν εὐλογία τοῦ Κυρίου. Σ᾿ Ἐκεῖνον λοιπὸν ἂς στρέφουμε καθημερινὰ τὸ βλέμμα μας κι ἂς Τὸν παρακαλοῦμε νὰ μᾶς χαρίζει πλούσια τὴν εὐλογία του· νὰ εὐλογεῖ τὸ κάθε μας βῆμα. Τότε θὰ ὑπερβαίνουμε κάθε δυσκολία καὶ θὰ βλέπουμε θαύματα!

3. Συναίσθηση ἀναξιότητος

Μετὰ τὸ θαυμαστὸ αὐτὸ γεγονός, ἱερὸ δέος κυρίευσε τὸν Πέτρο. Ἂν ἦταν κάποιος ἄλλος στὴ θέση του, θὰ φώναζε ἴσως ἀπὸ χαρὰ καὶ ἐνθουσιασμό, θὰ διαφήμιζε τὸ γεγονὸς στὸν κόσμο, θὰ ὑπολόγιζε τὰ ἔσοδα ποὺ θὰ κέρδιζε ἀπὸ τὰ ψάρια. Ὁ Πέτρος δὲν ἀσχολήθηκε μὲ αὐτά, ἀλλὰ συν­τρίφθηκε ἀπὸ τὴν ἐπιτυχία. Ἔπεσε στὰ γόνατα καὶ ἱκέτευσε τὸν Κύριο: «Ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι ἀνὴρ ἁμαρτωλός εἰμι, Κύριε». Βγὲς ἀπὸ τὸ πλοῖο μου, Κύριε, καὶ φύγε μακριὰ ἀπὸ ἐμένα. Διότι εἶμαι ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς καὶ δὲν ἀξίζω νὰ Σὲ ἔχω κοντά μου. Τὸν ὀνόμασε Κύριο, ἐνῶ νωρίτερα Τὸν εἶχε ἀποκαλέσει Διδάσκαλο. Καὶ δὲν Τοῦ ζήτησε νὰ παραμείνει κοντά Του. Ἀντίθετα, Τὸν παρακάλεσε ταπεινὰ ν᾿ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ αὐτόν, διότι ὁ Πέτρος αἰσθανόταν τὴ μικρότητά του μπροστὰ στὸ μεγαλεῖο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἀντίστοιχο φρόνημα εἶχαν καὶ ὅλοι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Ἔνιωθαν μικροί, ἁμαρτωλοί, τιποτένιοι καὶ ἀνάξιοι νὰ δέχονται τὶς δωρεές του. Διότι ὅσο πιὸ κοντὰ βρίσκεται κανεὶς στὸν Θεό, τόσο περισσότερο ἀντιλαμβάνεται τὴ μικρότητά του μπροστὰ στὸ θεϊκὸ μεγαλεῖο καὶ γονατίζει εὐλαβικὰ μπροστὰ στὸν Κύριο τῶν πάντων.

Μὲ ἀντίστοιχο φρόνημα θέλει ὁ Χριστὸς νὰ Τὸν προσεγγίζουμε κι ἐμεῖς· μὲ συναίσθηση τῆς ἀναξιότητός μας. Στὴν ψυχὴ ποὺ ἔχει τὸ φρόνημα αὐτὸ ἀναπαύεται ὁ Θεός, εὐαρεστεῖται. Τότε εὐδοκεῖ καὶ εὐλογεῖ. Καὶ ὄχι μόνο δὲν ἀπομακρύνεται, ἀλλὰ ἀντίθετα, ὅσο ὁ ἄνθρωπος λέει «ἔξελθε ἀπ᾿ ἐμοῦ, Κύριε», τόσο εἰσέρχεται μέσα του ὁ Χριστός, τὸν ἐναγκαλίζεται, τὸν καθαρίζει ψυχικά, τὸν ἁγιάζει καὶ ἑνώνεται μαζί του αἰώνια.

Από το Ιστολόγιο www.osotir.org